ကယန္း လူမ်ိဳး အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ မ်ား ေၾကးစြပ္ ဓေလ့။

ကယန္းလူမ်ိဳး မ်ားသည္ အျခားမဟုတ္လည္ပင္းတြင္ ေခြစြပ္ထားေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ေၾကာင့္ ကမာၻကပင္ စိတ္ဝင္စားၾက သည္ကို လူတိုင္းသိရွိျပီး ျဖစ္ေလသည္။ ကယန္း ဟူေသာစကား သည္ (ကမ္းယန္ ့)မွဆင္းသက္ ေျပာင္းလဲလာေသာ စကား ျဖစ္သည္။ (ကမ္း) ဟူေသာ အဓိပၸါယ္မွာ နယ္ေျမေဒသ၊ နယ္ပယ္၊ ဧရိယာ သတ္မွတ္ထားေသာ ေျမသား အက်ယ္အဝန္း ျဖစ္၍ ၊(ယန္ ့) ဆိုသည္မွာ စြဲစြဲ ျမဲျမဲရွိျခင္း၊ အတည္တက် ရွိျခင္းဟု အဓိပၸါယ္ ေဆာင္သည္။ သို ့ျဖစ္ပါ၍ ကယန္း၏ အဓိပၸါယ္ မွာ နယ္ေျမေဒသ တစ္ခုအတြင္းအတည္တက် ေနေသာ သူမ်ားကို ေခၚဆိုျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို ့အား (ပေဒါင္) ဟု ေခၚလွ်င္ နွစ္သက္ေလ ့မရွိေပ။ ပေဒါင္ ဟုေခၚဆိုျခင္း မွာ ကယန္းဘာသာစကား မဟုတ္ပဲ ၊ ရွမ္းဘာသာစကား (ယန္းပေဒါင္း) ဟု အဓိပၸါယ္ရွိရာရွမ္းဘာသာ စကားျဖင္း ယန္း= ကရင္မ်ိဳးႏြယ္ ၊ ပေဒါင္း= ေၾကးပတ္ ျဖစ္ရာ ယန္းပေဒါင္းကို ေၾကးေခြစြပ္ထား ေသာ ကရင္လူမ်ိဳး ၊ရွမ္းဘာသာစကားျဖစ္ေသာ ယန္းပေဒါင္း မွတြင္လာျခင္း ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ကယန္း ပေဒါင္ တို ့သည္ အျခားတိုင္းရင္းသာ မ်ားနည္းတူ မြန္ဂိုကုန္းျမင့္ ေဒသမွ ေရၾကည္ရာ ျမက္နုရာ အရပ္သို ့ တေရြ ့ေရြ ့ ဆင္းလာၾကရာ မွ ယန္းစီျမစ္ ႏွင့္ ဟန္ဟို ျမစ္ဖ်ားတြင္ ေနထိုင္ခဲ ့ဖူး သျဖင့္ ယင္းေဒသ မ်ားမွ ဆင္းသက္လာသည္ကို အစြဲျပဳ၍ ကယန္းဟု ေခၚျခင္းျဖစ္သည္ ဟုယူဆခဲ ့ၾကသည္။

ေရႊနန္းဆီသို ့(၂) သုဝဏၰ ဘူမိ

(င) ။ ေနာက္ဆက္တြဲ သမိုင္း သက္ေသတည္ပါေစ မွ သေဘာေတြ ့မိေသာ ေျဖရွင္းခ်က္အခ်ိဳ ့ ။သုဝဏၰ ဘူမိ အဓိပၸါယ္။

သုဝဏၰ ဘူမိဟူေသာ ပါ႒ိ ေဝါဟာရ၏ အနက္သည္ သုဝဏၰ သည္ ေရႊ ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ဘူမိသည္ ေျမ ဟူ၍ လည္းေကာင္း ပါ႒ိ-ျမန္မာ အဘိဓာန္ တြင္ ေတြ ့နိုင္ေပသည္။ ထို ့ေႀကာင့္ သုဝဏၰဘူမိ ဟူေသာ နာမသည္ `“ေရႊေျမ [ ျဖစ္သည္။ တနည္းအားျဖင့္ ေရႊ ေပါမ်ား ႀကြယ္ဝစြာ ထြက္ရွိရာ ေဒသ အျဖစ္ ေရွး အိႏိၵယ သားတို ့က တင္စားေခၚေဝၚ ႀကျခင္းျဖစ္ေပသည္။ သုဝဏၰ ဘုမိဟူ၍ လြဲမွားစြာ ျဖင့္ မွတ္သားထား တတ္မႈမ်ားေႀကာင့္ ဘုမိ ဟူသည္ ဘံု ဟုအဓိပၸါယ္ ထြက္လ်က္ ေရႊဘံု ဟု ျမန္မာလို အဓိပၸါယ္ရသျဖင့္ ေဝါဟာရ ျခင္းေကာ ၊ အနက္ အဓိပၸါယ္ ပါ မ်ား စြာကြာျခားလ်က္ရွိသျဖင့္ သုဝဏၰ ဘူမိ နွင့္ သုဝဏၰ ဘုမိ မေရာေထြးသင့္ေပ။

က်မ္းဂန္လာ သုဝဏၰ ဘူမိကို အဓိပၸါယ္ ေကာက္ယူရာဝယ္။