Sunday 9 March 2014
ေရွးေခတ္ ျပကၡဒိန္မ်ား ။
ျပကၡဒိန္သည္ လူတို႔၏ ေန႔စဥ္လူေနမႈဘ၀အတြက္ မရိွမျဖစ္လုိအပ္ေသာ အရာတစ္ခုျဖစ္၏။ လူမႈေရး လုပ္ငန္းမ်ားစြာ အတြက္လည္း ျပကၡဒိန္မွ ရက္စြဲမ်ားသည္ မရိွမျဖစ္ လိုအပ္သည္ ။ ဘာသာေရးပဲြလမ္း သဘင္မ်ား က်င္းပသည့္အခါ၌လည္း ကဆုန္ လျပည့္ေန႔၊ ၀ါဆုိလျပည့္၊ သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ စသျဖင့္ ျပကၡဒိန္ကိုပင္ ရည္ညႊန္းရသည္ ။ အစိုးရဌာန မ်ားသည္မ်ားစြာေသာ စီမံခန္႔ခဲြေရး လုပ္ငန္းမ်ား ၊ စည္းေ၀းပဲြ မ်ား ၊ တရားရံုးမ်ားမွ ရံုး ခ်ိန္းမ်ား စသည္တုိ႔တြင္ ျပကၡဒိန္ႏွင့္ ကင္းကြာ၍ မရစေကာင္းေပ ။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ေရွးယခင္ ေခတ္မ်ား ကပင္ ကမာၻအရပ္ရပ္မွ လူသားတို႔သည္ မိမိနည္း မိမိဟန္ျဖင့္ ျပကၡဒိန္မ်ားကို တီထြင္ခဲ့ၾကေလသည္။ ဤသို႔တီထြင္ၾကရာတြင္ တစ္ေန႔ႏွင့္တစ္ညကို တစ္ရက္ ၊ ေကာင္းကင္မွ လမင္းႀကီး စေပၚလာခ်ိန္မွ ေနာက္ထပ္ တစ္ႀကိမ္ ထပ္မံေပၚလာခ်ိန္ထိကို တစ္လ စသျဖင့္ သတ္မွတ္ ၾကသည္ ။ တနဂၤေႏြေနမင္း ကိုဗဟိုျပဳလွ်က္ ကမာၻ အပါအဝင္ ျဂိဳလ္ ၊ နကၡတ္မ်ား သည္ လွည့္လည္ ေရႊ႕လ်ားေနၾကရာ တစ္ဆယ့္ နွစ္ရာသီ အံသာ ၃၆၀ပတ္ ျပည့္ေသာအခါ ေန သြားကာလ တစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာသည္ကို သေဘာ ေပါက္ လာၾကျပီး ထိုအခ်ိန္ ကာလကို နွစ္၏ ကာလ အပိုင္းအျခားဟု သတ္မွတ္၍ တစ္နွစ္ဟု ေခၚသည္ ။ ျပကၡဒိန္ သမိုင္းဆို သည္မွာ ဤကဲ့သုိ႔ ေနသြား ၊ လသြား ကာလမ်ားကို ညိွယူရေသာ သမိုင္းေၾကာင္းပင္ျဖစ္ ေတာ့၏ ။
Subscribe to:
Posts (Atom)