သမိုင္းသင္တာ “မအ” ေအာင္ လုိ ့ဆိုၿပီး ေျပာထားတဲ့ ေဒါက္တာသန္းထြန္းစကားကို သိဖူး ၾကားဖူး ဖတ္ဖူး ၾကေပမယ့္ ဘယ္လို “မအ” ေအာင္ သင္ရမလဲ ဆိုတာကို ဆရာၾကီးက အခ်က္ (၄) ခ်က္နဲ ့ေျပာသြားပါတယ္ ။
ေလ့လာၾကည့္ပါ ။
(၁) သမိုင္းဟာ အေထာက္အထားရွိမွ တိက်မွန္ကန္မယ္ ။ တိက်မွန္ကန္တဲ့ အေထာက္အထားကို ရေအာင္ ရွာထားနိုင္ရင္ “မအ” ေတာ့ဘူး။ သူမ်ားလိမ္ညာတာ မခံရေတာ့ဘူး။
(၂) သမိုင္းမွတ္တမ္းေရးသူဟာ အဂတိမလိုက္ရဘူး ။ ခ်စ္လို ့ေျမာက္ေရးတာ မုန္းလုိ ့နွိမ့္ခ်ေရးတာ၊ မသိတာကို ၀န္မခံလို ့ျဖစ္ကတတ္ဆန္း ေရးတာမ်ိဳး မလုပ္ရဘူး။ အဂတိ မလိုက္ဘဲ ေရးလိုက္တဲ့ သမိုင္းစစ္စစ္ကို ရွာျပီး ေလ့လာပါ ။ ဒါဆို သမိုင္းစစ္္ကိုသိရင္ “မအ” ေတာ့ပါ။
(၃) သမိုင္းကို မွတ္တမ္းအားကိုးနဲ့ ေရးတိုင္း မွတ္တမ္းကို မစစ္ေဆးပဲ လက္မခံရပါ၊၊ မွတ္တမ္းတခ်ိဳ့က အထက္က တင္ျပရမွာ အေျခအေနမွန္နဲ ့ တလြဲစီေရးတာမ်ိဳးေတြ ့ရတတ္ပါတယ္။ ကိုယ့္အျပစ္ကို သူမ်ားအျပစ္ျဖစ္ေအာင္ လွည့္ပတ္ေရးတာမ်ိးလဲ ရွိတတ္ပါတယ္။ အျပစ္ကို အေၾကာင္းရင္းမေျပာဘဲနဲ့ ထိမ္ခ်ိန္ ေရးတာလည္း ရွိတတ္ပါတယ္ ။ သမိုင္း ပညာရွာသူ ေလ့လာသူက အေျခအေနမွန္ ျဖစ္ရပ္မွန္ကို စူးစမ္းေဖာ္ထုတ္ ေလ့လာဆန္းစစ္ရပါမယ္။ ဒါဆို အလိမ္မခံရေတာ့ဘူး။ “မအ” ေတာ့ဘူးလို ့ဆို ပါတယ္။
(၄) မွတ္တမ္းမရွိတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ ရွိပါတယ္။ မွတ္တမ္းမရွိေပမယ့္ ကိုယ္ေတြ ့ၾကံဳခဲ့ရသူေတြဆီက တဆင့္သိခဲ့ရသူေတြရဲ ့ယံုၾကည္ရေလာက္တဲ့ တိုက္ဆိုင္စစ္ေဆးလို ့ မွန္ကန္တဲ့ စကားကို အတည္ျပဳျပီး ေရွ ့ေနာက္ ညီညြတ္ေအာင္ ေရးရပါတယ္။ အဖက္ဖက္က ေလ့လာစစ္ေဆး အတည္ျပဳထားတဲ့ စာတမ္းရျပီဆိုရင္ တကယ့္ အေျခအေနမွန္ကို သိရျပီလို ့ေျပာနိုင္ ဆိုနိုင္ပါျပိ ။ဒါဆိုရင္လဲ “မအ” ေတာ့ဘူးေပါ့။
သမိုင္းနည္းနဲ႔ ေရွ႕ျဖစ္ေနာက္ျဖစ္ျမင္သူ --ေရးသားသူ ေမာင္တင္ျခံဳ မေကြး
ေဒါက္တာသန္းထြန္း ကြယ္လြန္ျခင္း ၁၀ နွစ္ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္စာတမ္းမ်ား
အမွတ္(၁)
၃၀ နို၀င္ဘာ ၂၀၁၅
စာမ်က္နွာ ၁၄၁
