တရုတ္ျပည္ ယန္စီ ျမစ္ဝမ္းေဒသ မွ ေအဒီ ၉- ရာစု တြင္ သံလြင္ စစ္ေတာင္း နွင့္ ဧရာဝတီ ျမစ္၊ ရမည္းသင္း အေရွ ့ဘက္၊ ရွမ္းရိုးမ ေတာင္တန္း မ်ားေပၚသို ့ အဆင့္ဆင့္ ေျပာင္းေရႊ ့ၾကျပီး စြဲစြဲ ျမဲျမဲ အတည္တက် ေနထိုင္ လ်က္ရွိၾကသည္ ။ ကယန္း လူမ်ိဳးစုတို ့သည္ အျခားေတာင္ေပၚတိုင္းရင္းသား မ်ားကဲ ့သို ့ အုပ္စုလိုက္ ေျပာင္းေရႊ ့ေနထိုင္ေလ့ မရွိၾကပဲ ေရွးပေဝဏသီ ေခတ္ကာလ မွသည္ ယေန ့ထက္တိုင္ေအာင္ မိုျဗဲေတာင္ေပၚ နွင့္ အင္း၏ အေနာက္ထက္ကမ္း ဖယ္ခံုျမိဳ ့နယ္ ဘီကင္း ၊ဆီးဆူး၊ စနိုက္ ၊လအိေဒသ၊ ပင္ေလာင္းနယ္စပ္ မွ ရမည္းသင္း ပ်ဥ္းမနားလြင္ျပင္ အၾကား တို ့တြင္ ရွိေသာ ရွမ္းရိုးမေတာင္တန္း ၾကီးမ်ားေပၚတြင္ အျမဲပင္ ေနထိုင္လ်က္ရွိၾကသည္။ ကယန္း၊ ကရင္၊ ကယား ေဂမို၊ ေဂဘား၊ ယင္းေဘာ္၊ ယင္းတလဲ၊ ယင္းၾကား စသည့္ လူမ်ိဳးစုတို ့သည္ လူမ်ိဳးတူ အုပ္စုတစ္ခုတည္းမွ ဆင္းသက္လာ ၾကသည္။
ကမာၻေပၚတြင္ ထင္ရွားလွေသာ ကယန္းပ်ိဳေမတို ့၏ ဆင္ယင္ ထံုးဖြဲ ့မႈအလွ။
ကယန္းအမ်ိဳးသမီးတို ့၏ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈမွာ ကမာၻ ့အလယ္ အံ့ဖြယ္တရပ္အျဖစ္ တည္ရွိေနေပသည္။ သူတို ့၏ လည္တိုင္၊ လက္ေကာက္ဝတ္ မွတံေတာင္ဆစ္အထိ ႏွင့္ ေျခမ်က္စိမွ ၊ဒူးဆစ္ အထိ ကိုယ္ခႏၶာ အစိတ္အပိုင္းမ်ား တြင္ေၾကးေခြ မ်ားျဖင္ ့ ရစ္ပတ္ေခြလ်က္ အလွဆင္ ဝတ္စားတတ္သည္မွာ အမ်ားအသိပင္ျဖစ္သည္။ တစ္ကိုယ္လံုးေပၚရွိ ေၾကးေခြမ်ားကို ခ်ိန္တြယ္ လိုက္မည္ ဆိုပါက စုစုေပါင္း အေလးခ်ိန္မွာ ေပါင္ ၆၀ (၁၇ ပိႆာ ခန္ ့)ထက္မနည္း ရွိေလသည္ ။ ထိုအေလးခ်ိန္တို ့ကို ခႏၶာ ကိုယ္တြင္ သယ္ပိုးျပီး အမ်ိဳးသမီိးတို ့၏ နိစၥဓူဝ တာဝန္ တို ့ေဆာင္ရြက္ နိုင္သည္မွာ အလြန္ပင္ အံ့ၾသ ခ်ီးက်ဴးဖြယ္ ျဖစ္ပါ သည္။ ထို ့ေၾကာင့္ ကမာၻ ့အ့ံဖြယ္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားဟု ကမာၻတဝွမ္း မွသတ္မွတ္ထား ၾကျခင္းျဖစ္ေပသည္ ။ ယေန ့ေခတ္ ကယန္း အမ်ိဳးသမီးငယ္ မ်ားငည္ ေခတ္နွင့္အညီဆင္ယင္ ထံုးဖြဲ ့လ်က္ ေၾကးကြင္းစြပ္ေသာ အေလ့ကိုမျပဳလုပ္ၾကေပ ။ သို ့ ေသာ္လည္း အမ်ားစုမွာမူ မိမိတို ့ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးစံကို မေပ်ာက္ မပ်က္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းေသာ အားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ မိရိုးဖလာ ယဥ္ေက်းမႈကို ထိမ္းသိမ္းေသာ အားျဖင့္ လည္းေကာင္း ၊ မိဘမ်ား၏ တိုက္တြန္း နႈိးေဆာ္မႈေၾကာင့္လည္းေကာင္း ၊ ေၾကးကြင္းစြပ္ အေလ ့ကို ဆက္လက္ ဆင္ယင္ထံုးဖြဲ ့ေနလ်က္ရွိေသး သည္ကိုေတြ ့ရသည္ ။
ကယန္း အမ်ိဳးသမီးတို ့သည္ အသက္ ၅ နွစ္အရြယ္ မွစ၍ ေၾကးေခြပတ္ေလ ့ရွိျပီး စတင္ေခြပတ္ခ်ိန္တြင္ ႏွစ္ေခြမွ သံုးေခြ အထိ ေခြပတ္ကာ အသက္ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္လွ်င္ ယခင္ ငါးႏွစ္သမီး က ရစ္ပတ္ခဲ ့ေသာ ေၾကးေခြ သံုးေလးေခြကို ျဖဳတ္ျပီး ဆယ္ေခြအထိ ရစ္ပတ္သည္ ။ အသက္ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္လွ်င္ ေၾကးေခြ တစ္ဆယ့္ ငါးရစ္မွ ႏွစ္ဆယ္ရစ္ အထိေခြပတ္ျပန္သည္။ လည္တိုင္ အတိုင္း အထက္ပါ ရစ္ပတ္ထားေသာ ေၾကးေခြမ်ား တည္ျငိမ္ေစရန္ လည္ပင္းေအာက္ခံ ပုခံုးနွစ္ဖက္ေပၚတြင္ သီး ျခားရစ္ပတ္ထားသည့္ ေၾကးေခြမ်ားလည္း ရွိျပန္သည္ ။ ကယန္း အမ်ိဳးသမီးတို ့၏ လည္တိုင္ေမာ့ေဖာ့ေယာင္းေပၚတြင္ရစ္ပတ္ ထားေသာ ေၾကးေခြတို ့သည္ တကြင္းစီစြပ္ထားသည္ မဟုတ္ပဲ ေၾကးေခ်ာင္းအရွည္ကို ကိြဳင္ကဲ ့သို ့ရစ္ထားျခင္း ျဖစ္ ပါသည္။ ေၾကးေခြ၏ အရြယ္အစားမွာ အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦး၏ သာမန္လက္သန္း အရြယ္ထက္ အနည္းငယ္သာ ေသးသည္ ။ ကယန္း အမ်ိဳးသမီး တို ့၏ လည္ပင္းတြင္ ေၾကးေခြသာမကပဲ ေငြျပား ၊ ေဘာ္ျပား ၊ ဒဂၤါးျပား ၊ကိုတြဲလြဲ ဆြဲ၍ အလွဆင္ၾကသည္ ။ ထို ေၾကးေခြမ်ားကို ျပန္ျဖဳတ္ လိုက္လွ်င္လည္း လည္တိုင္သည္ မည္သို ့မွ် ယိမ္းယိုင္ျခင္းမရွိေပ ။ ေရွးက လည္တိုင္ အနည္းငယ္ သြယ္၍ ရွည္လာ မည္ဟု ယူဆၾကေသာ္ လည္း ဓါတ္မွန္ ရိုက္ၾကည့္ေသာ အခါ ထိုအယူအဆ ပ်က္ျပယ္သြား ရေပသည္ ။ အေၾကာင္းမွာ ေၾကးကြင္းေၾကာင့္ လည္ပင္း ရွည္ထြက္လာရ သည္မဟုတ္ပဲ လည္ပင္းတြင္ စြပ္ထားေသာ ေၾကးကြင္းအေလး ခ်ိန္ေၾကာင့္ ညွပ္ရိုး နံရိုးနွင့္ ေက်ာရိုးမ်ား ေအာက္ ဘက္သို ့ ကိုင္းညြတ္ နိမ့္ဆင္း သြားသည္ဟု သိရပါ သည္ ။
ကယန္း အမ်ိဳးသမီးတို ့သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ေၾကးေခြပတ္ၾကသည့္ အေၾကာင္းအရင္း ကိုမူ ယေန ့တိုင္ အေထာက္အထား မ်ား အတိအက်မရွိ ၊ သိရွိနိုင္ျခင္း မရွိၾကေသးေသာ္ လည္း သက္ၾကီးစကား သက္ငယ္ ၾကား အေနျဖင့္ လက္ဆင့္ကမ္းလာ ေသာ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ တခ်ိဳ ့ကို ေဖာ္ျပပါမည္ ။
-လူမ်ိဳးတစ္အုပ္စု မွ တစ္အုပ္စုသို ့ ထြက္မေျပးနိုင္ေအာင္ ေၾကးေခြမ်ားနွင့္ အေလးစီးတြယ္ေနွာင္ထားသည္ ဟုလည္းေကာင္း။
-ကယန္းတို ့သည္ နဂါးမ်ိဳးႏြယ္မွ ဆင္းသက္လာသည္ဟု ယံုၾကည္လ်က္ရွိျခင္းေၾကာင့္ နဂါးနွင့္ အသြင္တူရန္ ေၾကးေခြရစ္ ပတ္သည္ ဟုလည္းေကာင္း။
-အပ်ိဳစစ္မစစ္၊ အရြယ္ေရာက္ မေရာက္၊ ေၾကးေခြရစ္ပတ္ ထားသည္ကို ၾကည့္ျခင္း အားျဖင့္သိရိွခြဲျခား နိုင္သည္ ဟုလည္း ေကာင္း။
-ေရွးေခတ္က လူမ်ိဳး တစ္အုပ္စုနွင့္တစ္အုပ္စု တို ့ တိုက္ခိုက္ၾကျပီး နိုင္သူက ရံႈးသူကို ဖမ္းယူသြားေလ့ရွိရာ ထြက္မေျပးေစ နိုင္ေအာင္ ေၾကးေခြ ရစ္ပတ္ထားသည္ ဟုလည္းေကာင္း။
-ကယန္း အမ်ိဳးသမီးတို ့ ေတာနက္ၾကီးထဲတြင္ ခရီးသြား လာလွ်င္ သားရဲတိရိစာၦန္မ်ား ၏ရန္မူျခင္းမွာကင္းေဝးေစရန္ ဟု လည္းေကာင္း။
- ကယန္းတို ့သည္ ေရွးအခါက ေရႊတြင္း၊ ေငြတြင္း မ်ားျဖင့္ ေရႊေငြ၊ ရတနာ မ်ားေပါမ်ားသူမ်ား ျဖစ္ခဲ ့ၾကသျဖင့္ ေပ်ာ့ေပ်ာင္း ေသာ ေရႊေခ်ာင္း၊ ေငြေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ေရႊတြဲလဲ ၊ေငြတြဲလဲ ရစ္ပတ္ဝတ္ယတ္ဆင္ၾက ရာမွ ေရႊေငြ ရွားေပါးေသာ အခါ ေၾကးေခြ သို ့ ေျပာင္းလည္း ဝတ္ဆင္လာၾက သည္ ဟုလည္းေကာင္း။
- တစ္ခ်ိန္က ကယန္း တို ့သည္ ေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီး ကို ဖူးေမွ်ာ္ခဲ ့ရာမွ မိမိတို ့ေဒသတြင္ ေရႊေငြ ရတနာ ေပါမ်ားသည့္ အေလ်ာက္ မိမိလည္တိုင္ကို ေစတီပမာ ရစ္ပတ္ထားသည္ ဟုလည္းေကာင္း ထင္ျမင္ယူဆ ခ်က္ မ်ားမွ အပ အျခား တိက်ေသာ သမိုင္း မွတ္တမ္းမ်ိဳး မေတြ ့ရေသးေပ ။
ယခုခ်ိန္အထိ လူအမ်ားစိတ္ဝင္စားေနၾကသလို လည္တိုင္တြင္ ေၾကးေခြ စြပ္ထားမႈေၾကာင့္ ကယန္းအမ်ိဳးသမီးေလာကတြင္ က်န္းမာေရး ထိခိုက္ နိုင္သေလာ ၊ သက္တမ္းတို နိုင္သေလာ ၊လူဦးေရ ေပါက္ဖြား မႈကို အဟန္ ့အတား ျဖစ္ေစသေလာ ဟူ သည့္ေမးခြန္းမ်ားအတြက္ အေျဖေပးရမည္ ဆိုလွ်င္ မည္သည့္ အႏ ၱရာယ္ ထိခိုက္မႈ တစံုတရာ မွ မျဖစ္ေစေၾကာင္း သိရပါ သည္ ။ ထို ့ျပင္ ေၾကးကြင္းစြပ္ အလွအပ ျခယ္သမႈသည္ က်န္းမာေရး အတြက္ ထူးျခားစြာ အန ၱရာယ္ မျဖစ္ေစေၾကာင္းလည္း သိရပါသည္ ။ မည္သို ့ပင္ ျဖစ္ေစ လူမ်ိဳးတိုင္း ၊ လူမ်ိဳးတိုင္း အလွကိုယ္စီ ရွိၾကပါသည္ ။ သဘာဝ မွေပးအပ္ထားေသာ အလွ အပထက္ ပိုမို လွခ်င္သူမ်ားမွာ အမ်ိဳးသမီး မ်ားပင္ ျဖစ္သည္ ။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ မိမိကိုယ္ကို လွပေစရန္ ဖန္တီးေဆးျခယ္ ျပဳျပင္ ၾကရာတြင္ တစ္ဦးနွင့္တစ္ဦး မတူညီၾကေခ် ။ မိမိ တို ့၏ကိုယ္ပိုင္စိတ္ကူး နွင့္ နီးစပ္ရာ လက္လွမ္းမီရာ အေထာက္ အကူ ပစၥည္းမ်ား နွင့္ ဆန္းသစ္စြာ ျပဳျပင္ လိုၾကသည္ ။ ေနထိုင္ရာ အရပ္ေဒသ နွင့္ လူမ်ိဳးစု ယဥ္ေက်းမႈတို ့ နွင့္အညီ သင့္ေလ်ာ္ေသာ ဝတ္စား ဆင္ယင္ ထံုးဖြဲ ့ျပဳျပင္ ခ်ယ္သမႈမ်ားမွာ အမ်ိဳးမ်ိဳး ကြဲျပားလ်က္ တေက်ာင္း တစ္ရြာ တစ္ဂါထာ ဆန္း ဆိုသလို မွတ္တမ္းတင္ ထား၍ေပ မဆံုးနိုင္ေအာင္ျဖစ္ရသည္ ။ ထို ကဲ ့သို ့ထူးျခား ဆန္းျပားစြာ အလွဆင္ တတ္ေသာ အမ်ိဳးသမီးထု ထဲမွ ျမန္မာနိုင္ငံရွိ ကယန္း အမ်ိဳးသမီးတို ့၏ အလွအပ ျခယ္သမႈကျဖင့္ တမူထူးျခား လွသည္ ဟုဆိုရေပမည္ ။
ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ လူဦးေရနည္းပါးရံု သာမက လူသိနည္းပါး လွေသာ ကယန္း အမ်ိဳးသမီးတို ့ကို တစ္ခါျမင္ဖူး ရံုႏွင့္ တသက္မ ေမ ့နိုင္စရာ ျဖစ္ေသာ ဆန္းၾကယ္လွပသည့္ ဆင္ယင္ထံုးဖြဲ ့မႈကား အံ့ၾသ၍ မကုန္နိုင္ဖြယ္ပင္ ။
စာကိုး။ ။ ျပည္ေထာင္စု တိုင္းရင္းသား ဖြံ ့ျဖိဳးေရးသိပၸံ ၁၉၈၉-၉၀ ေငြ၇တု အထိမ္းအမွတ္ မဂၢဇင္းမွ ေဆာင္းပါးရွင္ ခြန္နီ ေကာလတ္စ္ ၏ ေဆာင္းပါး ကို ကိုးကားထားပါသည္။
Photo from ;I am a child.wordpress.com
(၇ ၊ ၆ ၊ ၂၀၁၃ )
