မန္႐ႈက်မ္းနွင္႔ က်မ္းျပဳသူတို႔၏ အစဆြဲထုတ္မိရာဝယ္။

သမိုင္း ေရးသားျပဳစုရာတြင္ က်မ္းကိုး ျပဳအပ္ျခင္း၊ မျပဳအပ္ျခင္း နွင့္ပတ္သတ္၍ သမိုင္းပညာ႐ွင္မ်ား လိုက္နာက်င့္သံုးၾကေသာ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ စံသေဘာ႐ွိပါသည္။ က်မ္းကိုးျပဳစုရာ၌ မိမိျပဳစု ေသာ သမိုင္းေခတ္နွင့္ ဆိုင္ရာေခတ္ျပိဳင္လည္းျဖစ္ ၊ ကိုယ္ေတြ႕ လည္းျဖစ္ေသာ ( ဝါ ) တဆင့္ၾကားလည္းမဟုတ္ေသာ မူရင္းမွတ္တမ္းမ်ား ၊ မူရင္း အေထာက္အထားမ်ား စသည္တို႔ကို သာ အသံုးျပဳက်မ္းကိုးေလ့႐ွိပါသည္။ တဆင့္ၾကားမွတ္တမ္းမ်ား ေနာက္ေရးသမိုင္းမ်ား ၊ဆင့္ထိုး ေနာက္ထိုး စာမ်ားသည္ အလိုအပိုမကင္း တတ္၍ က်မ္းကိုးျပဳရန္ စိတ္မခ်ရ ယံုၾကည္ ကိုးစားမရ ဟုဆိုၾကပါသည္။ ဥပမာ ဦးကုလား မဟာရာဇဝင္ ေတာ္ၾကီး၊ မွန္နန္းရာဇဝင္ အစ႐ွိေသာ ေ႐ွးဗမာ မွတ္တမ္းမ်ားနွင့္ ေ႐ွးဗမာ ေနာက္ထိုး၊ ဆင့္ထိုး ၊ စပ္ထိုး ေက်ာက္စာစသည္တို႔ကို အခ်ိဳ႕ေသာ ပညာ႐ွင္မ်ားမွ ျမန္မာ့သမိုင္းကို ျပဳစုရာတြင္ ပစ္ပယ္ ဖယ္ထုတ္ေလ့႐ွိပါသည္။
( G.H.Luce,Geography of Burma , JBRS , XL|| ,i, pp.33 ) ျမန္မာအစ ေက်ာက္ဆည္ ဟူေသာ စာတမ္းကို ေရးသားျပဳစုခဲ႔သူ ပါေမာကၡ လု႕စ္သည္ တ႐ုတ္မန္႐ႈ က်မ္းကို အဓိက ( Main Source ) အျဖစ္ သံုးစြဲက်မ္းကိုးျပဳခဲ႔ ေၾကာင္း ဝန္ခံထားပါသည္ ။ (G.H.Luce,Old Kyaukse , JBRS , XL|| ,i, pp.76 ) အျခားေသာ အိႏိၵယ၊ ပါ႐ွန္၊ အာဖဂန္၊ ရခိုင္၊ ဗမာနွင့္ တ႐ုတ္ေခတ္ျပိဳင္မွတ္စု မွတ္တမ္း၊ အေထာက္အထား မ်ား ကိုအဓိကမထား ၊ အေလးမမူခဲ႔ေပ။ လု႔စ္ အေနနဲ႔ ထိုသို႔ တစ္အုပ္တည္း တစ္က်မ္းတည္းကို အဓိကထား၍ သံုးစြဲက်မ္းကိုး ျပဳရေလာက္ေအာင္ မန္႐ႈမွတ္တမ္း အေနနွင့္ အျခားေသာ ေခတ္ျပိဳင္မွတ္တမ္းမ်ား ၊ေက်ာက္စာ အေထာက္အထားမ်ား ထက္မည္မွ်ပိုမို ခိုင္လံုစိတ္ခ်ရပါသနည္း။ ေခတ္ျပိဳင္ အျခားေသာ တ႐ုတ္မင္းဆက္ မွတ္တမ္းမ်ားကို ေဘးဖယ္ထားရ ေလာက္ေအာင္ ယင္းမန္႐ႈမွတ္တမ္းသည္ က်မ္း ကိုးျပဳအပ္ေသာ စံသေဘာနွင့္ မည္မွ်ညီညြတ္ ေလွ်ာ္ကန္ သင့္ျမတ္မႈ႐ွိေနပါ သနည္း။ မန္႐ႈမွတ္တမ္းသည္ ျမန္မာ့သမိုင္း ကို ျပဳစုရာတြင္ အမွန္တကယ္ က်မ္းကိုးျပဳ ထိုက္ေသာ စာမူမွတ္တမ္းအဆင့္ တြင္ ႐ွိပါ၏ေလာဟု စစ္ေဆးအကဲျဖတ္ရန္ လိုအပ္ေပသည္။ ၁။ စိတ္မွန္းျဖင့္ျပဳျပင္ျဖည့္စြက္ထားေသာ မန္႐ႈမိတၱဴပ်က္မူကြဲ။ တ႐ုတ္စစ္သူၾကီး ဖန္ေခ်ာ ျပဳစုခဲ႔ေသာ မန္႐ႈမူလ စာမူသည္ ေအဒီ ၁၅ ရာစု မင္မင္းဆက္ ေခတ္ဦး၌ လံုးခ်င္းစာအုပ္ အျဖစ္မွ ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ႔ေၾကာင္း ၊ ေအဒီ ၁၈ ရာစု တ႐ုတ္အရာ႐ွိတို႔ သည္ ေခါင္းစဥ္ကြဲ အမ်ိဳးမ်ိဳးေအာက္ ဟိုတစ္စ သည္တစ္စ တကြဲ တျပားေရာက္႐ွိေနေသာ မန္႐ႈစာသား ေကာက္နႈတ္ခ်က္မ်ား အပိုင္းပိုင္း အစစတို႔ကို ျပန္လည္႐ွာေဖြ စုေဆာင္းခဲ႔ၾကရေၾကာင္း ၊ ေခါင္းစဥ္အမ်ိဳးမ်ိဳးေအာက္ေရာက္ေနေသာ မန္႐ႈစာသား အစအနမ်ား ( fragment ) ႐ွာေဖြစုစည္းျပီး၊ မူလမွတ္တမ္းပံု တည္းျဖတ္သူ တ႐ုတ္အရာ႐ွိတို႔၏ စိတ္မွန္းျဖင့္ အခန္း(၁၀) ခန္း ျဖစ္ေအာင္ ျပန္လည္ပိုင္းျခား မွတ္တမ္းတင္ထားေၾကာင္း သိရပါသည္။( Man Shu , Introduction ) တဖန္ ေအဒီ ၁၇၇၄ တြင္ ယင္းမန္စု ျပန္စုစာမူကို လိုတိုးပိုေလ်ာ့ ျပင္ခ်င္သလို ျပန္ျပင္နိုင္ေသာ ၊ အေျပာင္းအလဲ လုပ္ခ်င္သလို လုပ္နိုင္ေသာ ပံုစံမ်ိဳးျဖင့္ ၁၈ ရာစု အယ္ဒီတာ တို႔ တည္းျဖတ္ျပဳျပင္ ျပင္ဆင္ ေရးသားခဲ႕ၾကေၾကာင္း ၊ ယင္းတည္း ျဖတ္ျပဳျပင္စာမူကို ထပ္မံ၍ တည္းျဖတ္ျပဳျပင္မႈမ်ား လုပ္ထားေသာ မူကြဲစာမူအမ်ိဳးမ်ိဳး ပံုနွိပ္ထုတ္ေဝျခင္းေပါင္းစံု အမ်ားအျပား လုပ္ေဆာင္ခဲ႔ၾကေၾကာင္းကို မန္႐ႈအဂၤလိပ္ ဘာသာျပန္စာမူပါ လု႕စ္၏ နိဒါန္းစကားတြင္ ေဖာ္ျပထားပါ သည္။( Man Shu , pp.2,Preface by the 18th Editors ) ယုန္လိုေခတ္ဦး မဟာစာစုၾကီးစာအုပ္တြင္ မန္႐ႈမိတၱဴကို ထည့္သြင္းထားေသာ္ံ လည္း စာေၾကာင္းမ်ား စာလံုးအကၡရာမ်ား မွာ အမ်ားအားျဖင့္ စုတ္ျပတ္ပြန္းပဲ႕ေန၍ ဖတ္႐ႈရန္မျဖစ္နိုင္ေတာ့ ေၾကာင္း၊ နွိင္းယွဥ္ တိုက္ဖတ္စရာ အျခားပံုနွိပ္ စာအုပ္မ်ားလည္း မ႐ွိေၾကာင္း ၊ နားမ လည္ေသာ စာသား၊ စာပိုဒ္မ်ားကို မျဖဳတ္ခ်င္ပဲ ျဖဳတ္ပယ္ထားခဲ႔ ရေၾကာင္း၊ ထန္မင္းဆက္ မွတိတမ္းသစ္နွင့္ အျခားစာအုပ္မ်ားပါ ေကာက္နႈတ္ခ်က္ တို႔ကို ဖတ္႐ႈစစ္ေဆး၍ အမွားမ်ားနွင့္ လြဲေခ်ာ္ မႈမ်ားကို မိမိတို႔ အမွားျပင္ ဆင္ခ်င္လုပ္ထားေၾကာင္း ၊အမွား ျပင္ဆင္ခ်က္အတိုင္း၌ မိမိတို႔ ေဝဖန္႐ွင္းလင္းခ်က္မ်ား ထည့္ထား ေၾကာင္း ယင္းအမွားတို႔အစား မိမိတို႔ စိတ္ထင္ သင့္တင့္ရာ စာလံုးတို႔ကို ေျပာင္းလဲ ေရးထားေၾကာင္း ကို ေအဒီ ၁၈ ရာစု တ႐ုတ္အယ္ဒီတာအဖြဲ႔၏ အမွာစာတြင္ ေဖာ္ျပထား ပါသည္။ ( Man Shu ,pp.26,42,51,77) ယင္းသို႔ လွ်င္ နဂိုမူလ မန္႐ႈစာမူနွင့္ မတူေတာ့ေသာ ယိုယြင္းခၽြတ္ေခ်ာ္ေန ေသာ အဖာတစ္ရာ အေပါက္တစ္ရာ ဘဝေရာက္ေနေသာ မွန္းျပင္ ေနာက္ေရး၊ မိတၱဴပ်က္၊စာမူအေျခအေန ညံ့ဖ်င္း စိတ္မခ်ရေသာ အဆင့္မွာသာ႐ွိေၾကာင္း ၊ ယင္းမွန္းျပင္ ေနာက္ေရး မိတၱဴပ်က္ စာမူအဆင့္ တြင္မရပ္ေသးပဲ မူကြဲအမ်ိဳးမ်ိဳးကြဲျပားလ်က္ ႐ွိေၾကာင္း ထင္႐ွားစြာ ေတြ႕ရပါသည္။ မည္သည့္ မူကြဲအမွန္ဟု ယူဆရန္ မျဖစ္နိုင္ေသာ အေျခအေနတြင္ ေရာက္႐ွိေနပါသည္။ မန္႐ႈအဂၤလိပ္ ဘာသာျပန္ နိဒါန္းတြင္ ေအဒီ ၁၇၄၄ ခုနွစ္ မွန္းျပင္ ေနာက္ေရးမိတၲဴပ်က္ စာမူ၏ မူကြဲမ်ားအနက္ မူကြဲတစ္ေစာင္ကို အသံုးျပဳခဲ႔ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ပါေမာကၡ လု႔စ္ကိုယ္တိုင္ ဝန္ခံထား ပါသည္။( Man Shu , introduction ) ၁၉၅၇ ခုနွစ္၊ ျမန္မာနိုင္ငံ တြင္ ျမန္မာအစ ေက်ာက္ဆည္ စာတမ္း ဖတ္ေသာ အခ်ိန္ကမူ သူအသံုးျပဳေသာ မန္႐ႈစာမူသည္ မူလမန္႐ႈစာမူ မိတၱဴအမွန္ မဟုတ္ ၊ စိတ္မခ်ရေသာ ၁၈ ရာစု မွန္းျပင္ ေနာက္ေရး မိတၱဴ ပ်က္ စာမူ မူကြဲတစ္ေစာင္မွ်သာ ျဖစ္ေၾကာင္း ကို အသိေပး ျခင္းမျပဳပဲ ဖံုးကြယ္ထားခဲ့ေပသည္။( G.H.Luce,Old Kyaukse , JBRS , XL|| ,i, pp.57-109 ) ၂။ထင္႐ွားစြာခၽြတ္ေခ်ာ္ တိမ္းေစာင္းေနေသာ မန္႐ႈမိတၱဴပ်က္။ ပထမ ကိုးကားေသာ တည္းျဖတ္မူကြဲ ( Chien-hsi-t'sun-she-ts'ung K'o edition ) ကို သံုးစြဲ ျပန္ဆိုထားသည္မွာဒုတိယ ကမာၻစစ္အတြင္း ေပ်ာက္ဆံုးသြားေၾကာင္း စစ္ျပီးေခတ္တြင္ ျမန္မာ့သမိုင္းေကာ္မ႐ွင္မွ တ႐ုတ္စာေတာ္ဖတ္ ဦးရည္စိန္နွင့္ အတူ ( Shu-Chen Studio of Yan Wen(Yun-Shih ) of Hai-ning ) တည္းျဖတ္မူကြဲကို အသံုးျပဳ၍ျပန္ဆိုေၾကာင္း ၊ ယင္းမူကြဲ နွစ္ေစာင္လံုးသည္ ေ႐ွ႕ေနာက္မညီပဲ ထင္႐ွားစြာ ခၽြတ္ေခ်ာ္မွားယြင္းလ်က္ ႐ွိေၾကာင္း ဟု ဒုတိယအၾကိမ္ အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္ နိဒါန္းအမွာ နွင့္ သူ၏ ( Geography of Burma Under the Pagan Dynasty) စာတမ္း တြင္ ( G.H.Luce,Geography of Burma , JBRS , XL|| ,i, pp.33 ) ပါေမာကၡ လု႕စ္ဝန္ခံထားပါသည္။ ၁၈ ရာစု မန္႐ႈ ျပန္စာမူနွင့္ ပတ္သတ္၍ ပညာ႐ွင္တို႔၏ ပထမဦးဆံုးအလုပ္သည္ နဂိုစာမူအတိုင္း ျပန္ျဖစ္ရန္ ထန္မွတ္တမ္း၊မင္မင္းဆက္ မတိုင္မီ အျခားေသာ တ႐ုတ္မွတ္တမ္းတို႔ ပါမန္႐ႈ ေကာက္နႈတ္ ခ်က္မ်ား နွင့္ တိုက္ဆိုင္စစ္ေဆးတည္းျဖတ္ရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ၊ တ႐ုတ္မွတ္တမ္း မ်ား အစံုအလင္ မ႐ွိျခင္းေၾကာင့္ သူ႔အေနနွင့္ မန္႐ႈကို ေယဘုယ် က်က် တည္းျဖတ္သုတ္သင္မႈ မျပဳနိုင္ပဲ မန္႐ႈ ကိုနဂိုအတိုင္း ျပန္ျဖစ္ေအာင္မစြမ္းေဆာင္နိုင္ခဲ႔ေၾကာင္း အဂၤလိပ္ ဘာသာျပန္နိဒါန္းအမွာတြင္ ေရးသားခဲ႔ပါသည္။ ( Man Shu , Introduction ) သူကိုးကားခဲ႔ေသာ မန္႐ႈတြင္ ေလာ့ နွင့္ ေစာ့ သည္ နွစ္ျမိဳ႕လား ေလာ့ေဆာ့နယ္မွ ျမိဳ႕နွစ္ျမိဳ႕ လားမကြဲျပား ၍ ခၽြတ္ေခ်ာ္မႈမ်ား႐ွိေနရာ အေမရိကန္ တကၠ သိုလ္ ေကာ္နဲးလ္ တြင္ ပါေမာကၡ လု႕စ္ ဝန္မခံပဲ ေနလို႔မေသာ အျဖစ္မ်ိဳး ၾကံဳခဲ႕ ပါသည္။ ထို႔ျပင္ ေကာေလာ္ဖန္ကို သူတစ္ပါး၏ သမီးျဖစ္သူနွင့္ ေပးစား သည္ကို အေမ ( သူတစ္ပါး၏ ဇနီး ) နွင့္ေပးစားသည္ ဟုလြဲ မွားျခင္း ( Man Shu pp.23,7th pg ) ၊ လန္ခ်ိအြန္ေစာ နယ္မွ Wang Pien ၏သား Pien-lo-li နွင့္ ေျမး Lu Chen နွစ္ဦးကို Lo-Li-Chun ဟုတစ္ဦးတည္းအျဖစ္ မွားယြင္း ေရးသား ျခင္း ( Man Shu ,pp23,3rd pg )၊ ယူနန္မွ ထင္႐ွားလွေသာ နန္ေစာမင္း ဆက္ ကိုေဖာ္ျပရာ၌ ဖီေလာ္ေကာ္မင္း မပါပဲ က်န္ေနျခင္း ( Man Shu . pp .26,1st and 2 nd pg ) တ႐ုတ္တို႔က ဤစာမူသည္ ခၽြတ္ေခ်ာ္သည္ ဟုမွတ္ခ်က္ေပးျခင္း ၊ အနီေရာင္သားရည္ စစ္ခေမာက္နွင့္ ေတာက္ပေသာ စစ္ခေမာက္ကို မွားယြင္းစြာ ေရးျခင္း ( Man Shu , pp.82 ) ၊ ခန္႔အပ္စာလႊာ ဟူေသာ အဓိပၸါယ္ကို ဖြင့္လစ္သည္ဟု ေနရာတကာ တြင္လြဲမွားစြာ ေရးျခင္း ( Man Shu pp.96 ) ၊ ( Chiao- Chou ) ျမိဳ႕ၾကီးကို ဝန္း ရံပိတ္ဆို႔သည္ကို ယင္းျမိဳ႕ၾကီးနွင့္ နန္ေစာတို႔ အဆက္အသြယ္ ႐ွိသည္ဟု မွားေရးျခင္း ( Man Shu , pp.38 ) ၊ ယူနန္နယ္ျခားမွ နန္ေစာ ယန္က်ဴမိအယ္ ျမိဳ႕ၾကီးသို႔ အကြာအေဝး လီေပါင္း ၁၀၆၉ ျဖစ္လိုက္ လီေပါင္း ၁၀၅၉ ျဖစ္လိုက္ ကြဲလြဲမွားယြင္းျခင္း ( Man Shu , pp.8) ၊ စသည္ျဖင့္ အက်ေပါက္ေပါင္း ရာခ်ီ၍ ပါ႐ွိေနပါသည္ ။ အဆိုပါ ခၽြတ္ေခ်ာ္မွားယြင္းမႈမ်ား နွင့္ လု႔စ္ ကိုယ္တိုင္ ဝန္ခံမႈတို႔ေၾကာင့္ ဤမန္႐ႈမိတၱဴပ်က္ အေပၚ ပါေမာကၡ လု႔စ္ကိုယ္တိုင္ စိတ္မခ်မႈ၊ မယံုခံစားမႈ၊ ခၽြတ္ေခ်ာ္ပ်က္ယြင္းေန ေၾကာင္းသိ႐ွိမႈ ၊ ျပည့္စံု မွန္ကန္ေအာင္လည္း ကိုယ္တိုင္ မစြမ္းေဆာင္နိုင္ခဲ႔မႈ ၊ ေနာက္ဆံုး တည္းျဖတ္၍ပင္ မျပီးေသး ေၾကာင္း ေတြ႕ရပါသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔ အတြက္ အေရးၾကီးလွေသာ ျမန္မာ့သမိုင္းကို ျပဳစုရန္ဤ က်မ္းမ်ိဳး ကိုကိုးကား ခဲ႔ျခင္းမွာ အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းလွေပသည္ ။ ၃။ မူလအေျခအေနသို႔ ျပန္မေရာက္ေသာ ၁၈- ရာစု မန္႐ႈ မိတၱဴ ပ်က္။ ေအဒီ ၁၈ ရာစု မွန္းျပင္ ေနာက္ေရး မန္႐ႈမိတၱဴပ်က္ တြင္ အကၡရာ မ်ား မွားယြင္းေရသား ျခင္းမ်ားနွင့္ လူအမည္၊ ျမိဳ႕အမည္၊ ေတာင္တန္းအမည္၊ ေဒသအမည္ ၊ျမစ္ဝွမ္းအမည္ စသည္တို႔၌ အဓိပၸါယ္ပ်က္ေလာက္ေအာင္မွားယြင္းျခင္း ( Man Shu , pp.5,17,24,33,34, 35,36,37,38,42,43,44,45, 46,51,58,69,70,82,83,87,91,95,98,99.)မ်ား၊ အခ်က္အလက္မွားယြင္းျခင္းမ်ား ၊အေရအတြက္မွားယြင္းျခင္း မ်ား ( Man Shu , pp.7,8) မ်ား၊ စာသား က်က်န္မႈမ်ားကို စိတ္ထင္ျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အျခားမွတ္တမ္း မ်ားပါ ေကာက္နႈတ္ခ်က္တ္ုိ႔ျဖင့္ေသာ္ လည္းေကာင္း ျပင္ဆင္ျဖည္႔စြက္ ျခင္း( Man Shu , pp.23,24,28,35,38,41,42,43,77, 84,87,93,95,105) မ်ား ၊ မဆိုင္ပဲ အဆက္အစပ္မဲ႔ စာသား စာပိုဒ္အပိုမ်ား ပါ႐ွိျခင္း၊ ေနရာလြဲမွားပါ႐ွိျခင္း ( Man Shu , pp. 5, 9,36,51,58,68,80,94, ) မ်ား၊ အဓိပၸါယ္ မသဲကြဲေဝဝါးျခင္း ( Man Shu , pp.10,39,83,84,92,99 ) စသည္ျဖင့္ အမွားအ ယြင္း အက်အေပါက္မ်ား အလွ်ံပယ္ပါ႐ွိေနပါသည္။ မန္႐ႈ အဂၤ လိပ္ဘာသာျပန္စာမူ စာသား စာမ်က္နွာ ေပါင္း ၈၀ တြင္ အမွားျပင္ဆင္ခ်က္၊ ျဖည့္စြက္ခ်က္ေပါင္း တစ္ရာေက်ာ္ပါ႐ွိ သည္။ တဆင့္ၾကား မန္႐ႈက်မ္းမူရင္းလည္းမ႐ွိေတာ့၊ အျခားဖတ္ ရန္ မန္႐ႈမိတၱဴ မွန္မ်ားလည္းမ႐ွိေတာ့၊ ႐ွိသည့္ မိတၱဴမွာလည္း စာလံုးစာသားမ်ား ဖတ္မရ ေလာက္ေအာင္ ႏြမ္းရိစုတ္ျပဲ ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ အျခားတ႐ုတ္မွတ္တမ္းနွင့္ ထန္ မင္းဆက္ မွတ္တမ္းသစ္ပါ မန္႐ႈေဖာ္ျပခ်က္တို႔ မွာလည္း အမွား မကင္းပါ ။ သို႔ျဖစ္၍ အမွားမကင္းေသာ ေကာက္နႈတ္စာ အခ်င္း ခ်င္းတိုက္ဆိုင္စစ္ေဆး အမွားျပင္ဆင္ခ်က္ ၊ စာက်က်န္ ေနရာ ျဖည့္စြက္ခ်က္၊ မွန္ဆေရးသားခ်က္အခ်ိဳ႕စာက် က်န္သည့္ ေနရာမ်ားတြင္ ဘာျဖည့္ရမည္ မသ္ိ ၍ ကြက္လပ္မ်ားအျဖစ္သာ ႐ွိလွ်က္ စသည္မ်ားျဖင့္ ဤစာမူမွာ ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရေသာ အဆင့္အတန္းတြင္ မ႐ွိေပ ။ မည္သည္ကမွန္၍ မည္သည္က မွားသည္ကို မည္သည့္ မူရင္းနွင့္ တိုက္ဆိုင္စစ္ေဆးရမည္ ကို မသိနိုင္ေပ။ထို႔ျပင္ ပ်ဴနိုင္ငံအေၾကာင္း တဆင့္ၾကားေဖာ္ျပခ်က္ တြင္ စာက်က်န္သည္ မက်န္သည္ ကူးရင္းမွားသည္ မမွားသည္ စိစစ္နိုင္ေခ်မ႐ွိပါ။ ( Man Shu , pp.90,91) မန္႐ႈတြင္ တ႐ုတ္ပိုင္ နက္ျဖစ္ေသာ အမ္းနမ္ ( ဟႏြိဳင္း ) သို႔နန္ေစာသံအဖြဲ႕ေရာက္ ေသာ ခုနွစ္ က်ဲန္ယြဲန္ ၉ နွစ္ကို က်ဲန္ယြဲန္ ၁၀ နွစ္ ဟုေရးသား ထားသည္ကို တည္းျဖတ္သူ ပီကင္း တကၠသိုလ္ပါေမာကၡ Hsiang Ta မျမင္ခဲ႔ေၾကာင္း ဆရာ ဦးရည္စိန္၏ ပ်ဴေခတ္ ျမန္မာနိုင္ငံ၏ နိုင္ငံျခားဆက္ဆံေရးစာတမ္းတြင္ ေဖာ္ျပထားပါ သည္။ ( ဦးရည္စိန္၊ ပ်ဴနိုင္ငံျခားဆက္ဆံေရး ) သို႔ျဖစ္ပါ၍ မွန္းျပင္ ေနာက္ေရး မိတၱဴပ်က္ စာတမ္း နွင့္ ျမန္မာနိုင္ငံ ၏ အေရးၾကီး သမိုင္း တရပ္အေပၚ ဆယ္စုနွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လႊမ္းမိုးထားသည္ မွာျဖင့္ သဘာဝ မက်လွေပ။ ၄။ မျပည့္စံု၊ မျပီးစီးေသးေသာ ဝါ့ခ္ခင္းေပပါ။ ၁၈ ရာစု မွန္းျပင္ ေနာက္ေရး မန္႐ႈမိတၱဴပ်က္၏ အဂၤလိပ္ ဘာသာျပန္ စာမူကို တည္းျဖတ္ေပးသူ ဆရာၾကီး Giok-Po Oey အေနနွင့္ လည္း အမွာစကားဦး၌ " ဤစာမူ၏ အဓိက တာဝန္႐ွိသူ ပါေမာကၡ လု႕စ္ကိုယ္တိုင္သည္လည္း ဤမန္႐ႈျပန္ စာမူကို ျပီးျပည့္စံုေသာ စာမူဟုမယူဆေၾကာင္း ၊ ဤစာမူ ပါအ ေၾကာင္းအရာ ၌ စိတ္ဝင္စားေသာ ပညာ႐ွင္တို႕အတြက္ ဤစာမူ ကို လုပ္ကိုင္ေဆာင္႐ြက္ေနဆဲ ( မျပီးျပတ္ေသးေသာ ) စာမူ ( a working paper )အျဖစ္ရည္႐ြယ္႐ံုထက္ ဘာမွမပိုပါေၾကာင္း " ဟု ေဖာ္ျပေရးသားထားခဲ႔ပါသည္။ ပါေမာကၡ လု႔စ္သည္ ၁၉၅၇ ခုနွစ္ ျမန္မာနိုင္ ငံသုေတသနအသင္း စာတမ္းဖတ္ပြဲ၌ ျမန္မာအစ ေက်ာက္ဆည္ ဟူေသာ သမိုင္းအယူအဆ အသစ္ကို တီထြင္ဖတ္ၾကားရာ၌ သူ႔ စာတမ္း၏ အဓိက က်မ္းကိုး အျဖစ္ ၁၈ ရာစု မွန္းျပင္ ေနာက္ေရး မန္႐ႈမိတၱဴပ်က္ ကိုက်မ္းကိုးျပဳခဲ႕ေသာ္လည္း ၁၉၆၁ ခုနွစ္ အေမရိကန္ ေကာ္နဲးလ္ တကၠသိုလ္နွင့္ ဆက္ဆံေျပာဆိုရေသာ အခါ ယင္း ၁၈ ရာစု မွန္းျပင္ ေနာက္ေရး မန္႐ႈမိတၱဴပ်က္ သည္ ေဝခါ့ခ္ခင္းေပပါထက္မပိုေၾကာင္း ေလသံေျပာင္းသြားသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။ ၅။ မန္႐ႈနဂိုမူရင္းမွတ္တမ္းသည္ တစ္ဆင့္ၾကား၏ တစ္ဆင့္ၾကား စာစု။ ေအဒီ ၁၅ ရာစုတြင္ ေပ်ာက္ဆံုးသြားေသာ မန္႐ႈနဂိုမူလ စာမူ ( Original book )ကိုယ္တိုင္ပင္ တစ္ဆင့္ၾကား၏ တစ္ဆင့္ၾကား စကားမ်ားကို စုေဝးေဖာ္ျပထားေသာ အမွားျပြမ္းသည့္ စာစုပင္ ျဖစ္ေပသည္။ ယင္းမန္႐ႈမွတ္တမ္းကို တ႐ုတ္အရာ႐ွိတစ္ဦး ( လင့္နန္အေနာက္ပိုင္း၊ တံုကင္းနယ္ ၊ တ႐ုတ္ဘုရင္ခံ၏ အတြင္း ေရးမႉးတစ္ဦးျဖစ္ေသာ ဖန္ေခ်ာ ျပဳစုေရးသားခဲ႔ပါသည္။ ။ ( Man Shu , Introduction, and Preface by the 18th Century Editors ) သူသည္ ေအဒီ ၈၆၂-၈၆၃ အမ္နန္း ( ဟႏြိဳင္ ) ျမိဳ႕စစ္ ပြဲတြင္ လက္၌ ျမွားဒဏ္ရာရျပီး၊ အသက္မေသ ထြက္ေျပးလြတ္ ေျမာက္ခဲ႔သည္ ။ ( Man Shu ,pp.41 ) ယင္းအန္းနန္ျမိဳ႕စစ္ပြဲတြင္ နန္ေစာတို႔ အနိုင္ရ႐ွိခဲ့ျပီး ျမိဳ႕ကို သိမ္းပိုက္ခဲ႔ပါသည္။ယင္းစစ္ပြဲ မ်ားအျပီး တစ္နွစ္ခြဲခန္႔ အၾကာ ေအဒီ ၈၆၄ ခုနွစ္ ဇူလိုင္လ (၈) ရက္နွင့္ ၊ ၾသဂုတ္လ (၅) ရက္အတြင္း ဖန္ေခ်ာ သည္ အမ္းနန္ နယ္႐ွိလူမ်ိဳးစု အၾကီးအကဲ ေပါင္းစံုတို႔အား ေမးခြန္းမ်ား ေပးေဝျပီး ထိုသူတို႔ထံမွ ေျဖၾကားခ်က္မ်ားျဖင့္ အခန္း (၁၀) ခန္းပါ ႐ွိေသာ အ႐ိုင္းလူမ်ိဳးစုမ်ား မွတ္တမ္း ( Record of The Man ) ျပဳ စုခဲ႔ပါသည္ ။( Man Shu , pp.99) နန္ေစာတို႔ကို လက္တုန္႔ျပန္ တိုက္ခိုက္ရန္ အတြက္ ယင္းမွတ္တမ္းကို တ႐ုတ္ ဘုရင္ထံေပး ပို႔ ခဲ႔ပါသည္ ။ ( Man Shu , pp.8.107) ထို႔ျပင္ ဖန္ေခ်ာ အေနနွင့္ ျမန္မာျပည္ နယ္စပ္သို႔ ေရာက္ဖူးေၾကာင္း မည္သည့္အေထာက္ အထားမွ မ႐ွိေၾကာင္း လည္း ပါေမာကၡ လု႔စ္မွ ဝန္ခံထားပါသည္။ ( Man Shu , Introduction ) ဖန္ေခ်ာသည္ Laing K'o ထံမွထပ္ဆင့္ ၾကားသိရျခင္း ဟုမွားယြင္း ဆိုေသးသည္။ ( Man Shu , Introduction ) သို႔ေသာ္ဖန္ေခ်ာ ကမူ ယင္း Laing K'o သည္ နန္ေစာ ဘက္သားရန္သူအျဖစ္ တ႐ုတ္တို႔ကိုဆန္႔က်င္လ်က္ အမ္းနန္ စစ္ပြဲတြင္ပါဝင္ေနေၾကာင္း ( Man Shu , pp.39 ) နွင္႔ ၎ ေမးျမန္းခဲ႔ ပံုကိုအတိအလင္း ေဖာ္ျပထား ျပိီးျဖစ္ပါသည္။ ဖန္ေခ်ာသို႔ ယင္း အန္းနန္ လူမ်ိဳးစု အၾကီးအကဲတို႔ ေျပာျပခ်က္ မ်ားတြင္ ခ်င္းတြင္းျမစ္( မီေနာ့ ) သည္ မိခ်ဲန္ နိုင္ငံ ( မြန္နိုင္ငံ ) ျဖတ္သန္း၍ အေ႐ွ႕ဘက္သို႔ စီးဆင္းကာ ေတာင္ဘက္၌ ပင္လယ္အတြင္းသို႔ စီးဝင္သြားသည္။ ( Man Shu , pp.20) မိခ်ဲန္နိုင္ငံကို ယုန္ခ်ဲန္နယ္၏ အေနာက္ေတာင္ဘက္ ( Man Shu , pp.90)၊ပ်ဴနိုင္ငံကို ယုန္ခ်ဲန္နယ္ ၏ေတာင္ဘက္ ( Man Shu , pp.90) ဟုလည္းေကာင္း၊ မွတ္တမ္းတစ္ေနရာတြင္ မီေနာ နိုင္ငံ နွင့္ မိခ်ဲန္ နိုင္ငံတို႔သည္ ပင္လယ္နွင့္ နယ္နိမိတ္ျဖစ္သည္ ။( Man Shu , pp.90) တဖန္ Hsiao Po-lo-men မဏိပူရနိုင္ငံနွင့္ မိခ်ဲန္နိုင္ငံတို႔ နယ္နိမိတ္ခ်င္း ထိစပ္ေနၾကသည္။( Man Shu , pp.92) ဟုလည္းေကာင္း ယူနန္နယ္မွ ျမစ္တစ္ျမစ္ကို နာမည္ ၾကီး ထီးအန္ေရကန္ၾကီး ( Man Shu , pp.19) ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ယူနန္နယ္၏ ေတာင္ပိုင္း႐ွိ နဂါးအျမီး Lung Wei ျမိဳ႕ေတာ္မွ ၁၀ စခန္းအကြာ႐ွိ Put-tan ပုတန္ျမိဳ႕၏ ေတာင္ဘက္႐ွိ ယင္း႐ွအန္ Ying-Shen ျမိဳ႕ေတာ္ေတာင္ဘက္၌ ပင္လယ္နွင့္ထိစပ္ေနေသာ မဏိပူရ - အာသံျဗဟၼဏ နိုင္ငံမ်ား လည္း႐ွိသည္ဟု လည္းေကာင္း ( Man Shu , pp.60,61) လြယ္ကူထင္႐ွားေသာ ပထဝီဝင္ အေနအထားတို႔ကို အမွားမွား အယြင္းယြင္းေဖာ္ျပထားပါသည္ ။ တဖန္ ယူနန္နယ္မွ ထင္႐ွား ေသာေစာနယ္(၈)နယ္ ဟုဆိုေသာ္လည္း မန္႐ႈတြင္ေစာနယ္ ေျခာက္ခု နာမည္သာပါျပီး က်န္နယ္နွစ္နယ္ ၏အမည္ မပါပဲ က်န္ေနပါသည္ ။ ( Man Shu , pp.23,26) တိုင္းေျခာက္တိုင္း ဆိုျပီ ငါးတိုင္းသာ ေဖာ္ျပထားသည္ ။( Man Shu , pp.51) ေကာ္ေလာဖန္ကို တပါးသူ၏ သမီးနွင့္ ေပးစားသည္ကို တပါးသူ၏ ဇနီးနွင့္ေပးစားသည္ဟု မွားပါသည္ ။နန္ေစာတို႔သည္ ေအဒီ ၈၆၃ ၌ Chiao-Cho ျမိဳ႕ၾကီးကို ဝန္းရံပိတ္ဆို႔ မႈျပဳသည္ကို ယင္းျမိဳ႕ၾကီးနွင့္ အဆက္အသြယ္ ႐ွိသည္ဟုလြဲမွားပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဖန္ေခ်ာသည္ နန္ေစာနိုင္ငံနွင့္ ပ်ဴနိုင္ငံ ကိုယ္တုိင္ ေရာက္ခဲ႔ဖူးျခင္းမ႐ွိေသာ တဆင္႔ၾကား မွတ္စုသမား ျဖစ္သည္။ ဖန္ေခ်ာ ေပးေဝေသာ ေမးခြန္းမ်ားကို ေျဖၾကားေသာ အမ္းနန္ ( ဟႏြိဳင္) နယ္သား လူမ်ိဳးစု အၾကီး အကဲတို႔သည္လည္း နန္ေစာ နိုင္ငံ ပ်ဴနိုင္ငံ တို႔ ကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် မေရာက္ဖူးပဲ တဆင့္ၾကားသိထားေသာ တစ္ဆင့္ၾကား စကားတို႔ကို ဖန္ေခ်ာ သို႔ တစ္ဆင့္ျပန္လည္ ေဖာက္သည္ခ်ထားျခင္း ျဖစ္ျပီးအ မွားအမွန္ စိစစ္ထားျခင္းမ႐ွိေသာ မန္႐ႈက်မ္းဆိုသည္ကား Secondary မကပဲ Tertiary မက ေအာင္ကိုပင္ ညံ့ဖ်င္းမွားယြင္း လ်က္ ႐ွိပါသည္ ။ထို႔ေၾကာင့္ ဖန္ေခ်ာ၏ မန္႐ႈမွတ္တမ္း ဟူသည္ ပါေမာကၡ လု႕စ္ ႐ႈတ္ခ်ပစ္ပယ္ေလ့႐ွိေသာ ေ႐ွးဗမာ ေနာက္ထိုး၊ ဆင့္ထိုး၊ စပ္ထိုး ေက်ာက္စာ၊ ေနာက္ေရးရာဇဝင္တို႔ထက္ တစ္စံုတရာ သာလြန္ေကာင္းမြန္ ျခင္းမ႐ွိပဲ လြယ္ကူလွေသာ ပထဝီ၊ ျမစ္ေခ်ာင္း၊ ပင္လယ္၊ နိုင္ငံ ေနရာတို႔ကိုပင္ တက္တက္စင္ မွားယြင္းေန၍၊ ကိုယ္ေတြ႕မသိ၊ မမွီလိုက္ေသာ ပိုမို႐ႈပ္ေထြး သမိုင္းဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္ တို႔ဆိုလွ်င္ ပို၍ပင္ယံုစား၊ စိတ္ခ်ဖြယ္ရာမ႐ွိ ညံ့ဖ်င္းလွေသာ တစ္ဆင့္ၾကား၏ တဆင့္ၾကား ေဖာက္သည္ခ် မွတ္စုစာမူ အဆင့္သာ႐ွိေၾကာင္း ေတြ႔ျမင္ရပါသည္။ ၆။ နန္ေစာ-ပ်ဴ အခင္း ျဖစ္ခ်ိန္ထက္ ေနာက္က်ေသာ ေနာက္ေရး မန္႐ႈမွတ္တမ္း ။ မန္႐ႈမွတ္တမ္း ကိုတဆင့္ၾကား၏ တဆင့္ၾကားတို႔ျဖင့္ ဖန္ေခ်ာ ေရးသား ခ်ိန္ ေအဒီ ၈၆၄ ခုနွစ္သည္ နန္ေစာပ်ဴ အခင္းျဖစ္ပြား ခ်ိန္ ေအဒီ၈၃၂ နွင့္ေခတ္ျပိဳင္မဟုတ္ပဲ ၊ နွစ္ ၃၀ ေက်ာ္ေနာက္က်လွ်က္ ႐ွိေနပါသည္ ။ ယင္းသို႔ နွစ္ ၃၀ ေက်ာ္ ကြာဟေက်ာ္လြန္ျပီးမွ နန္ေစာ-ပ်ဴ အခင္း ျဖစ္ပြားမႈကို ကိုယ္တိုင္ မသိ၊ မမီ ၊ မၾကံဳေတြ႔ခဲ႔ေသာ ဖန္ေခ်ာသည္ သူကဲ့သို႔ပင္ ကိုယ္တိုင္သိမီ ၾကံဳေတြ႔ျခင္းမ႐ွိ ေသာ အမ္းနန္ ( ဟႏြိဳင္ ) လူမ်ိဳးစု အၾကီးအကဲ တို႔ထံမွ တဆင့္ၾကား ေဖာက္သည္ခ် စကားမ်ားကို သံုးစြဲ၍ ေနာက္ေရးမွတ္တမ္း ေရးျခင္းမွ်ျဖစ္ရာ ပါ႐ွိေသာ အခ်က္အလက္တို႔သည္ တိက်ေသခ်ာ မွန္ကန္သည္ဟု ယံုၾကည္ ရေသာမွတ္တမ္းမ်ိဳးမဟုတ္ ေပ။ ၇။ တ႐ုတ္တြင္ မ႐ွိေသာ ခုနွစ္ကို မွားေရးသည့္ မန္႐ႈမွတ္တမ္း။ ဖန္ေခ်ာသည္ မန္႐ႈမွတ္တမ္း အခန္း(၁) စစခ်င္းတြင္ တ႐ုတ္ဟန္ မင္းဆက္ ေခတ္ေနွာင္းပိုင္းကာလတြင္ မ႐ွိေသာ တ႐ုတ္နွစ္ကို မွားယြင္းေရးသားေဖာ္ျပထားပါသည္။ ( Man Shu,pp.4 ) ယင္းအမွားသည္ ဆိုင္ရာအေထာက္အထား ျပန္လည္စစ္ေဆး ၾကည့္႐ႈျခင္း မ႐ွိေသာ ဖန္ေခ်ာ၏ ေပါ့ဆလြန္းေသာ လုပ္ရပ္ဟု ၁၈ ရာစု အယ္ဒီတာ အဖြဲ႔က မွတ္ခ်က္ေပးထားပါသည္။ ( Man Shu,pp.4 ) ယင္းသို႔လွ်င္ ဆိုင္ရာ တ႐ုတ္သမိုင္း၌ပင္ မ႐ွိ ေသာခုနွစ္ကိုပင္မွားယြင္းသည့္ ဖန္ေခ်ာသည္ မေစ့စပ္ မေသခ်ာမႈနွင့္မွတ္တမ္းျပဳရဲသူ ျဖစ္၍ အျခားေသာနိုင္ငံ မ်ား အျခားေသာလူမ်ိဳးမ်ား ၏ အျဖစ္အပ်က္ ျခင္းရာ အေၾကာင္း အခ်က္တို႔၌ ျပီးစလြယ္ မွတ္တမ္းတင္သူ ၊ တ႐ုတ္ဘုရင္နွင့္ အန္းနန္ ကိုရန္ျပဳခဲ႔ေသာ နန္ေစာတို႔အေပၚ တ႐ုတ္ဘုရင္ လက္တုံ႕ျပန္ အေရးယူလိုစိတ္ ျဖစ္ ေပၚေစရန္ မွတ္တမ္းတစ္ ေစာင္အျမန္ဆံုး တင္ျပနိုင္ရန္သာ ပဓာန တာဝန္ဟုခံယူသူ၊ ျဖစ္ သည္။ မန္႐ႈပါ နန္ေစာ ပ်ဴအေရးအခင္းသည္ လည္း ျဖစ္ပြား မႈကို လက္ေတြ႔ ၾကံဳဆံုလာသူ တို႔၏ အေတြ႔အၾကံဳ မဟုတ္ပဲ တဆင္႔ ၾကားေဖာ္ျပခ်က္ မ်ားမွတဆင့္ အမွန္ဧကန္ ျဖစ္သည္ဟုယူဆ နိုင္စရာမ႐ွိေပ။ ၈။ ဗမာလူမ်ိဳးအေၾကာင္းမပါသည့္ မန္႐ႈ။ မန္႐ႈမွတ္တမ္းတြင္ ဗမာ ေခၚျမန္မာလူမ်ိဳး အေၾကာင္း တစ္လံုးတစ္ပါဒမွမပါ႐ွိပါ ။ ဗမာျဖစ္မည္ဟု ပါေမာကၡ လု႔စ္စိတ္ထင္နွင့္ ႐ိုးစြဲ ေသာ မာန္ ၊ ဝန္က်ဴေထာ္ ၊ ဖုေထာ္ အ႐ိုင္းလူမ်ိဳးစုတို႔နွင့္ ဗမာလူမ်ိဳး အဆက္အစပ္ တစ္စံုတရာ တစ္လံုးတစ္ပါဒ မွ မန္႐ႈတြင္ ေရးသားေဖာ္ျပျခင္းမ႐ွိ ။သို႔ျဖစ္၍ မန္႐ႈတြင္ ဗမာေခၚ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔အေၾကာင္း စာတစ္လံုးမွမပါ႐ွိပဲ ဗမာသမိုင္းကို ျပဳ စုရာတြင္ ယင္းမန္႐ႈမွတ္တမ္းကို အဓိက က်မ္းကိုး ( Main Source ) အျဖစ္ လု႔စ္ သံုးစြဲခဲ႔ ျခင္းမွာ မ်ားစြာ အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းလွေပသည္ ။ ၉။ ယူနန္မွ ေ႐ႊ႕ေျပာင္းသြားျခင္းမ႐ွိေသာ မာန္၊ ဝန္က်ဴေထာ္၊ ဖူေထာ္။ မာန္လူမ်ိဳးစုနွင့္ ဝန္က်ဴေထာ္၊ ဖူေထာ္လူမ်ိဳးစုတို႔သည္ ေအဒီ ၈၆၂-၈၆၃ -၈၆၄ ခုနွစ္အထိယူနန္မွ အျခားေသာ အရပ္တပါးသို႔ စြန္႔ခြာ ေျပာင္းေ႐ႊ႕သြားျခင္း လံုးဝမ႐ွိပဲ၊ ယူနန္နယ္တြင္ နန္ေစာတို႔လက္ေအာက္ခံ အျဖစ္ေနထိုင္ၾကေၾကာင္း မန္႐ႈ၌ ေဖာ္ျပထားပါသည္ ။ ( Man Shu,pp.39,41,43,44 ) သို႔ေသာ္ ပါေမာကၡ လု႔စ္က မာန္႐ႈမွတ္တမ္း ကိုအဓိက ကိုးကား၍ ျပဳစု ထား ေသာ ေက်ာက္ဆည္စာတမ္း တြင္ ေဖာ္ျပျခင္းမ်ိဳးကား မေတြ႕ရပါ။ ( Luce, Old Kyaukse ) ယင္းမန္႐ႈပါ အခ်က္ကို ေဖာ္ထုတ္ျပမည္ဆိုလွ်င္ ေအဒီ ၈၄၉ ခုနွစ္ ဗမာလူမ်ိဳးတို႔၏ ပုဂံ မင္းေနျပည္ေတာ္ၾကီး တည္ေဆာက္ျပီး ေနာင္နွစ္အေတာ္ၾကာ သည္အထိ ကို ယူနန္နယ္မွ မာန္၊ ဝန္က်ဴေထာ္၊ ဖူေထာ္ အ႐ိုင္းလူမ်ိဳးစုမ်ား ေက်ာက္ဆည္နယ္၊ မင္းဘူးနယ္၊ ေတာင္ျပဳန္း နယ္နွင့္ ပုဂံ ျမိဳ႕ေတာ္သို႔ ေရာက္မလာေၾကာင္း ၊ ဗမာသည္ မာန္၊ ဝန္က်ဴေထာ္ ၊ ဖူေထာ္ လူမ်ိဳးလံုးဝ မဟုတ္ေၾကာင္း အမွန္တရား သည္ထင္႐ွားေပၚထြက္ေနမည္ ျဖစ္ေပသည္။ နိဂံုးခ်ဳပ္။ ေအဒီ ၈၆၄ ခုနွစ္ ဖန္ေခ်ာေရး တစ္ဆင့္ၾကား ေနာက္ေရး မန္႐ႈ မွတ္တမ္း ေပ်ာက္ဆံုးသြားေသာ မူလစာမူသည္ လည္းေကာင္း၊ ေအဒီ ၁၈ ရာစု၌ ဟိုမွတစ္စ သည္မွတစ္စ ျပန္စုျပီး စိတ္မွန္းျဖင့္ သင္႔နိုးရာရာ ျပဳျပင္ထားသည့္ ေနာက္ျပင္ ေနာက္ေရး မိတၱဴပ်က္ စာမူ သည္လည္းေကာင္း၊ ပါေမာကၡ လု႕စ္အသံုးျပဳခဲ႕ေသာ ၁၈ ရာစု မွန္းျပင္ ေနာက္ေရး မိတၱဴပ်က္ စာမူ၏ ထပ္ဆင့္ ျပဳျပင္ထားသည့္ မူကြဲ မိတၱဴပ်က္ နွစ္ေစာင္စလံုးသည္လည္းေကာင္း ပ်ဴနိုင္ငံ၊ ပ်ဴ လူမ်ိဳးသမိုင္း ဗမာနိုင္ငံ ဗမာလူမ်ိဳးသမိုင္း ကိုျပဳစုေရးသားရန္အတြက္ က်မ္းကိုးျပဳရန္ မသင့္ေပ။ ပါေမာကၡ လု႔စ္ ကိုယ္တိုင္လည္း သူ၏ အဓိက က်မ္းကိုး ( Main Source ) ျဖစ္ ေသာ မန္႐ႈနွင့္ ဖန္ေခ်ာ အေၾကာင္း ကို ဂ႐ုတစိုက္ ဖတ္႐ႈျခင္း မ႐ွိ မည္မွ်ပင္ မန္႐ႈကို အမႊမ္းတင္ ေျပာေစကာမူ က်မ္းကိုးျပဳရန္ အဆင့္အတန္း မမွီေသာ မွတ္တမ္း ပင္ျဖစ္သည္မွာ ထင္႐ွားလွ သည္။ ထိုသို႔ အဆင့္အတန္း မမွီေသာ မန္႐ႈကို ကိုးကားရဲေသာ ပါေမာကၡ လု႔စ္သည္ ထိုစာမူတို႔ေလာက္ မဆိုးဝါး မညံ့ဖ်င္းေသာ ဗမာလူမ်ိဳး တို႔မွတ္သားသိမ္းဆည္းလာသည္႔ တေကာင္းရာဇဝင္၊ သေရခတၱရာ ရာဇဝင္ ၊ ပုဂံ ျမိဳ႕ေလးျမိဳ႕ရာဇဝင္ ၊ ဆင့္ထိုး ေနာက္ထိုး ေက်ာက္စာ စသည့္ ျမန္မာတို႔၏ ေ႐ွးရာဇဝင္ တို႔ကို မူမည္သည္႔ အတြက္ေၾကာင့္ ပစ္ပယ္ရပါသနည္း ။ ပါေမာကၡ လု႔စ္သည္ ဤ ဗမာ့သမိုင္းဆိုင္ရာ ေနာက္ေရးရာဇဝင္တို႔ ကိုမူ စိတ္မခ်ရ ၊ တန္ဖိုးယုတ္ေလ်ာ့သည္ က်မ္းကိုးျပဳရန္မသံုးစြဲသင့္ ဟု ေျပာခဲ႔ ၾသဝါဒ ေပးခဲ႔ပါသည္ ။တစ္ဆင့္ၾကား ေနာက္ေရး ျဖစ္႐ံုမက ၊ ျပန္စု ၊ မွန္းျပင္ ၊ ျပန္ေရး ဖန္တီးထုတ္လုပ္ထားသည့္ ၁၈ ရာစု မန္႐ႈစာမူပ်က္ မိတၱဴပ်က္ ကို ဗမာလူမ်ိဳး ျမန္မာနိုင္ငံ သမိုင္းျပဳစု ရာ၌ ကိုယ့္စကားကိုယ္ ေလးစားသည္ဆိုလွ်င္ အသံုးမျပဳသင့္ေပ။ဆင့္ထိုး၊ စပ္ထိုး ၊ ေနာက္ထိုးမ်ား၊ ေနာက္ေရးမ်ား၊ တစ္ဆင့္ၾကားစာမူ မွတ္တမ္းမ်ားနွင့္ ပတ္သက္ ၍ ဆရာၾကီး ေဒါက္တာသန္းထြန္းမွ - " ရာဇဝင္ေရးလွ်င္ ေခတ္ျပိဳင္မွတ္တမ္းမ်ားကို အဓိကထား ႐ွာေဖြ ရမည္။ အဘယ့့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ မွတ္တမ္းသည္ အားအ႐ွိဆံုးျဖစ္သည္ ။ တစ္ဆင့္စကားကို မွတ္သားျခင္း ၊ ေနာင္မွျပန္ျပင္ေရးျခင္း စေသာမွတ္တမ္းတို႔ကား အားနည္း၏ ေက်ာက္စာတြင္ ဆင့္ထိုးျဖစ္လွ်င္ တန္ဖိုးမ်ားစြာ ယုတ္ေလ်ာ့သြားသည္ ။ ထိုထက္ညံ့သည္ကား စပ္ထိုးျဖစ္ပ ါ သည္။ ဆရာ့ ဆရာတို႔၏ အမွာစကားအရ မူလထိုးကလြဲလွ်င္ မသံုးသင့္ေပ ။ ( ေဒါက္တာသန္းထြန္း၊ မနူဟာေက်ာက္စာ၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ အတြဲ(၄)၊ အမွတ္ -၁၀၊၁၉၆၁-ခု ၊ စက္တင္ဘာလ၊ နွာ-၅၅။ ) "၊......၊ ...... ၊ " ေက်ာက္စာထဲမွာ ေခတ္ျပိဳင္အေၾကာင္း ေရးထားလွ်င္ ယံုသင့္တယ္လို႔ ဆိုလို႔ရေပမယ့္ ေစာေစာက နွစ္နွစ္ရာ သံုးရာက ဟာေတြေရးထားလွ်င္ သူလည္း တစ္ဆင့္စကားမို႔ ယံုရခက္တယ္ ။" ( ေဒါက္တာသန္းထြန္း ၊ နယ္လွဲ႔ရာဇဝင္ (၁) ၊ နွာ-၁၆၂ ၊နံ႔သာတိုက္ ၊ ၁၃-၁၀၇ လမ္း၊ မဂၤလာေတာင္ညြန္႔ ၊ ရန္ကုန္ ။ ပထမအၾကိမ္ ။(၂၀၊၅၊၁၉၆၈)။ ) ဟူ၍ သမိုင္းျပဳစုပံု စံသေဘာတရားကို ျပဆိုထားသည္ ။ သို႔ျဖစ္ ၍ ပါေမာကၡ လု႔စ္ကိုးကားခဲ႔ေသာ ဖန္ေခ်ာ၏ တစ္ဆင့္ၾကား ေနာက္ေရး ျဖစ္႐ံုမက ၊ ျပန္စု ၊ မွန္းျပင္ ၊ ျပန္ေရး ဖန္တီးထုတ္လုပ္ထားသည့္ ၁၈ ရာစု မန္႐ႈစာမူပ်က္ မိတၱဴပ်က္ သည္ သုေတသနသမိုင္း အတြက္ ခိုင္လံုေသာ ကိုးကားေလာက္စရာ အဆင့္မီ မွတ္တမ္း တစ္ခုမျဖစ္သည္မွာကား ေသခ်ာလွေပေတာ့သည္။ ( ဤေဆာင္းပါးအတြက္ ဆရာၾကီး ဦးေက်ာ္ဇင္ ( ကေလာင္ အမည္- ဘုန္းတင့္ေက်ာ္) အား ဦးခိုက္ဂါရဝ ျပဳပါသည္ ။ ) စာကိုး ။ ။ ဘုန္းတင့္ေက်ာ္ ( နွစ္ေပါင္း နွစ္ေထာင္ေက်ာ္ခဲ႔ ျပီျဖစ္ေသာ ျမန္မာ့သမိုင္း ) ဓါတ္ပံုကို ကိုရန္ေနာင္စိုးမွ ေက်းဇူးျပဳပါသည္ ။ ဓါတ္ပံုတြင္းမွလိုအပ္ေသာစာသား ။ ျမန္မာနိုင္ငံသုေတသန အသင္းနွစ္ေျခာက္ဆယ္ ျပည့္ပြဲမွာ ကၽြန္ေတာ္က " ျမန္ သု ဂ်ာ JWLS ၁၉၁၀-၇၀ ထဲက ျမန္မာသမိုင္း ေဆာင္းပါးေတြရဲ႕ တန္ဖိုး "( ျမန္သုဂ်ာ၊ အတြဲ ၅၃၊ အပိုင္း ၊၁၊ ဇြန္ ၊၁၉၇၀၊ နွ ၅၃-၆၆ ) ဆိုတဲ႔ စာတမ္းကို ဖတ္ပါသည္ ။ ျမန္မာေတြေပၚလာပံုနွင့္ ပတ္သတ္လို႔ ပါေမာကၡ လု႔စ္အယူ အဆကို အဲဒီစာတမ္းမွာေရးခဲ႔ပံု ကိုအခု ဒီမွာ ကိုးကား ေဖာ္ျပခြင့္ ျပဳပါ။ " ေက်ာက္ဆည္ဟာ ျမန္မာေတြရဲ႕ ( ျမန္မာေျမမွာ ) အေစာဆံုး ဝင္ ေနတဲ႔ ေဒသျဖစ္တယ္ဆိုတဲ႔ အယူအဆကို ပါေမာကၡ လု႔စ္ ဟာ ခရစ္နွစ္ ၈၆၃ ခုနွစ္ ကဖန္ခ်ိဳ ေရးတဲ႔ ( ေတာင္ဘက္ေန လူၾကမ္းတ္ု႔ိအေၾကာင္း ) က်မ္းမွ တစိတ္တပိုင္း မွီျငမ္းျပဳစုျပီး ၁၂ ရာစုနွစ္ ၁၃ ရာစုနွစ္ ေက်ာက္စာေတြကို အၾကီးအက်ယ္ အားကိုး ျပီး ေရးသား တင္ျပခဲ႔ပါတယ္။ မန္႐ႈရဲ႕ အဂၤလိပ္ ဘာသာျပန္ကိုဖတ္ျပီး ကၽြန္ေတာ့္စိတ္မွာ ခုလိုထင္ျမင္ခ်က္ေတြ ေပၚလာပါတယ္ ။ ပထမ ဒီက်မ္းဟာ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႕ ေရးသားတာမဟုတ္ ။ ဒုတိယ ဒီက်မ္းထဲမွာ ပထဝီဝင္ ( ေနရာ၊ ေဒသ၊ အဆက္အသြယ္၊ လမ္းပမ္းခရီး ) ေဖာ္ျပပံု သိပ္စိတ္ပ်က္ စရာေကာင္းတယ္ ။ ေနာက္ဆံုးအခ်က္ကေတာ့ ဒီက်မ္းကို ကူး ယူတည္းျဖတ္ ျဖန္႔ျဖဴးလိုက္တာ အၾကိမ္ၾကိမ္ျဖစ္ေနလို႔ ( စာကိုယ္မွာ အက်ိဳး -အေပါက္ ) မ်ားလြန္းလို႔စိတ္ပ်က္ရတယ္။ ဒါမ်ိဳးကို ဘာသာျပန္ရဲတာ အံ့ၾသတယ္ ။ ဘာသာျပန္ျပီးတဲ႔အခါ ဘာသာျပန္သူရဲ႕ ဥာဏ္ပညာ ၾကီးမားပံု ကိုေလးစားပါတယ္။ ဒီက်မ္းထဲမွာပါတဲ႔ အခ်က္ေတြကို စိတ္ခ်လက္ခ် မယူသံုးရဲပါ ။ မွီ ျငမ္းျပဳစရာ အေကာင္းစားၾကီး မဟုတ္တာ ေသခ်ာပါတယ္ ။ အဲဒါအျပင္ ေက်ာက္စာကို အားကိုးတယ္ ဆိုရာမွာလည္း ၁၂ ရာစုနွစ္က မွတ္တမ္းက အထက္ အနွစ္သံုးရာ ( ၉ ရာစုနွစ္ ) ကအျဖစ္အပ်က္ေတြကို ႐ွင္းျပနိုင္တယ္ ဆိုတာ လက္သင့္ခံဖို႔ မလြယ္ကူပါ ။ ခရစ္ ၁၂ ရာစုက ေက်ာက္စာေတြသံုးျပီး ပုဂံေခတ္ ျမန္မာရဲ႕ ေန႔စဥ္ဘဝကို ေျပာျပနိုင္မယ္ ၊ ဒီနည္းလမ္းက လမ္းမွန္ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ဒီေက်ာက္စာေတြကိုသံုးျပီး ျမန္မာေတြ ဟာသဲကႏၲာရ တပိုင္းျဖစ္ေနတဲ႕ ျမန္မာ ဗဟိုလြင္ျပင္မွာ ဆည္ေရ ေသာက္လယ္စိုက္တယ္ ဆိုတာ အမ်ားၾကီး ၾကိဳးစားနိုင္ပါမွ အတန္အသင့္ အက်ိဳးေက်းဇူး ႐ွိနိုင္တဲ႕ ကိစၥ ျဖစ္မေနပါလားလို႔ ေမးစရာ႐ွိပါတယ္။ ေက်ာက္ဆည္နယ္ဟာ ေျမၾသဇာေကာင္း တယ္ ။ဒါေပမယ့္ ဧရိယာက သိပ္ျပီး က်ယ္ျပန္႕ တာမဟုတ္ပါ ။ စိုက္ခင္းက ၅၆၃ စတုရန္းမိုင္ပဲ ႐ွိတယ္ ။ျမန္မာေတြ က ေက်ာက္ ဆည္မွာ ယာယီေနျပီး ခ်က္ခ်င္း ျပန္ထြက္မယ္ဆိုရင္ လဲ ဝန္းက်င္က ေျမၾကမ္း ေျမ႐ိုင္းေတြသာ ႐ွိေသးလို႕ ကိုယ့္အသက္ ကိုယ္သတ္ေသပံုမ်ိဳး ျဖစ္မေနဖူးလားလို႔ ေမးစရာလည္း ႐ွိပါတယ္ ။ ျမန္မာေတြအဖို႔ ဖိစီးနွိပ္စက္မယ့္ သူကအပူေၾကာက္ လို႔ ( ေျမေျခာက္ Dry Zone ) ဒီထိေအာင္ မလာ႐ံု၊ အပူဟာပဲ အကာအကြယ္ ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ႔ စကားလည္း စကားအျဖစ္သာ ေျပာတာ သိပ္ေကာင္းတဲ႔ ဆင္ေျခမဟုတ္ ပါ။ မန္႐ႈေျပာသမွ် ယံု ၾကစတမ္းဆိုရင္ ၊ နန္ေက်ာင္ဦးစီးတဲ႔ လက္နက္ကိုင္တပ္ေတြ ဟာ ဘယ္လိုအဟန္႕အတားကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္ ၊ ခရစ္နွစ္ ၉ ရာစုနွစ္က အေ႐ွ႕ေတာင္အာ႐ွတစ္ခုလံုးကို ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္ ပါတယ္ ။ အခုေလာက္ေျပာတာနဲ႔ ျမန္မာေတြဝင္လာပံုကို ပါေမာ ကၡ လု႔စ္ ေျပာသမွ်ပဲ လံုေလာက္ျပီလို႔ ကၽြန္ေတာ္မယူဆ ေၾကာင္း ထင္႐ွားး ေလာက္ပါျပီ ။ ပါေမာကၡ လု႕စ္ အယူအဆ ကေတာ့ သမိုင္း စာအုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားထဲ စိမ္႔ဝင္သြားျပီျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေျပာပါမ်ားရင္ တြင္တယ္ဆိုတဲ႔ ေတြးဆခ်က္ဟာ တကယ္ျဖစ္မလာပါ ။"